Sæll, eigum við að ræða þetta eitthvað?

Það fór líkt og mig grunaði að það væri hægt að sjá skýran mun á stöðu húsnæðismála eftir því hvort Sjálfstæðisflokkurinn fer með völd eða þeir flokkar sem eru vinstra megin hann. Ég sendi á dögunum fyrirspurn í þingið sem beint var til félagsmálaráðherra um fjölda félagslegra íbúða í þremur sveitarfélögum; Reykjavík, Seltjarnarnes og Garðabær. Svarið var þetta:

Í Reykjavík voru 8 félagslegar íbúðir á hverja 1000 íbúa í árslok 1998. Í árslok 2006 voru 14 félagslegar íbúðir á hverja 1000 íbúa. Í Garðabæ voru 0,9 félagslegar leiguíbúðir á hverja 1000 íbúa í árslok 1998. Í árslok 2006 var hlutfallið  2,8 íbúðir. Á Seltjarnarnesi voru íbúðirnar 2,8 í árslok 1998. Í árslok 2006 var hlutfallið 2,9 íbúðir á hverja 1000 íbúa.

Þetta eru sláandi staðreyndir, ekki síst þegar talið berst að erfiðri stöðu fólks á leigumarkaðnum. Í tíð R-listans þá fór hlutfallið úr 8 í 14 íbúðir á meðan að meirihlutar Sjálfstæðisflokksins á Nesinu og í Garðabæ voru með tæpar 3 félagslegar leiguíbúðir á hverja 1000 íbúa í árslok 2006. Hvernig ætli standi á þessu? Af hverju ætli að ekkert sé fjallað um þessar staðreyndir þegar kemur að umræðu um bága stöðu fólks á húsnæðismarkaðnum og löngum biðlistum eftir félagslegu leiguhúsnæði? Á Reykjavíkurborg ein að bera ábyrgðina í þeim efnum?

Ég benti á það um daginn að Íbúðalánasjóður hefur á síðustu árum haft heimildir til að veita lán til 400 félagslegra leiguíbúða á niðurgreiddum vöxtum (sem ríkið niðurgreiðir). Slíkar leiguíbúðir eru því með mun lægri leigu en gengur og gerist á almennum leigumarkaði. Því miður hefur ekki verið nægilega góð nýting á þessum 400 íbúða "potti" Íbúðalánasjóðs. Mjög takmarkaður áhugi hefur verið af hálfu sveitarfélaganna á höfuðborgarsvæðinu til að nýta sér þessi niðurgreiddu lán. Nema þá Reykjavíkurborg sem lengi vel fjölgaði félagslegum leiguíbúðum um 100 á ári. En áhugi nágrannasveitarfélaganna, þar sem Sjálfstæðiflokkurinn hefur haldið um stjórnartaumana, hefur nær enginn verið í þá átt að fjölga félagslegum leiguíbúðum. 

Eins og Ólafur Ragnar á Næturvaktinni hefði sagt: Sæll, eigum við að ræða þetta eitthvað?