Fögur fyrirheit en svikin loforð

Það voru engar smá yfirlýsingar í sumar hjá yfirlýsingaglaðasta ráðherra ríkisstjórnarinnar um stöðu mála á húsnæðismarkaðnum. Orð Jóhönnu Sigurðardóttur um neyðarástand á þeim markaði og að úrlausn mála þyldi enga bið hefðu átt að gefa til kynna að eitthvað yrði aðhafst í málefnum ungs fólks á húsnæðismarkaðnum.

Jóhanna setti nefnd á fót sem átti að skila af sér 1. október síðastliðinn. Nú er kominn janúar og ekkert heyrist frá nefndinni eða Jóhönnu. Reyndar hefur Jóhanna sagt með reglubundnum hætti að þetta sé allt að koma, en er endalaust hægt að taka mark á slíkum yfirlýsingum?

Jóhanna Sigurðardóttir talaði fyrir því fyrir kosningar að vaxtabætur og húsaleigubætur voru allt of lágar. Margt bendir til að þessar bætur munu rýrna að raungildi á næsta ári. Einnig nefndi hún að takmarkanir á lánveitingum Íbúðalánasjóðs væru til skammar (það var reyndar hennar fyrsta verk að lækka lánshlutfall ÍLS úr 90% í 80%.) Margt, mjög margt fleira mætti nefna um yfirlýsingar ráðherrans á síðustu mánuðum. Fögur fyrirheit. Því miður hefur ekkert verið að marka yfirlýsingar og loforð ráðherrans í veigamiklum málaflokkum. Það er ekki gott fyrir Jóhönnu Sigurðardóttur að fara inn í árið 2008 með þessi mál á bakinu...